Σχετικά με τα ερωτηματικά που δημιουργούνται για τις ύλη των πανελληνίων και τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν φέτος, απέστειλε υποψήφια στις πανελλήνιες 2021, επιστολή στην Υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως.
Αξιότιμη κυρία Κεραμέως , είμαι μαθήτρια της τρίτης Λυκείου του Γενικού Πυθαγόρειου Λυκείου Σάμου και με αφορμή την επικείμενη κατάσταση που επικρατεί στο νησί μας και με ολο το σεβασμό , αισθάνομαι ιδιαίτερα θλιμμένη και αγχωμενη για το πώς πρόκειται να εξελιχθεί η μαθητική μου πορεία
Αρχικά θα συμφωνήσετε μαζί μου στο ότι το νησί υπέστει πολλές σοβαρές υλικές ζημιές. Οι συμμαθητές μου αναγκάστηκαν να φύγουν απο τα γκρεμισμένα σπίτια τους και τώρα διαμένουν σε προσωρινά καταλειμματα και δεν είναι λίγες οι φορές που στερούνται μέχρι και τα απαραίτητα (όπως ρεύμα , νερό και θέρμανση).
Ωστόσο ο σεισμός και η πλημμύρα δεν άφησαν μόνο υλικές καταστροφές αλλά και στίγμα στις ψυχές όλων μας! Άμα ρωτήσετε τον καθένα μας πώς το βίωσε η απάντηση που θα πάρετε ειναι τρομακτική , καθώς ο φόβος έχει ριζώσει πλεον βαθιά μέσα μας . Κι όμως , εμείς δυνατοί συνεχίζουμε να προχωρούμε σε αυτον τον δύσβατο δρόμο που χάραξε ο θάνατος των δύο συμμαθητών μας και δεν σας κρύβω ότι μας προκαλεσε τρομερή θλίψη και θρήνο , μπορεί να μη γνωρίζαμε ολοι αυτά τα παιδιά ως προσωπικότητες τα γνωρίζαμε όμως ως πρόσωπα που συμμετείχαν στην καθημερινότητα μας και αυτό ειναι εξίσου τραγικό .
Είναι σημαντικό να γίνει αναφορά και στο γεγονός ότι , το πρόγραμμα της τηλεκπαίδευσης ξεκίνησε για εμάς πολύ αργότερα εξαιτίας του αναβρασμού που επικρατούσε και επικρατεί ακόμη για πιθανή αναζωπύρωση του σεισμού άλλα και λόγω του ότι πολλοί συμμαθητές δεν είχαν πρόσβαση σε κάποιον ηλεκτρονικό υπολογιστή , κινητό ή οποιαδήποτε συσκευή επιτρέπει αυτήν την διαδικασία .
Επομένως κατανοείτε πόσο πίσω βρισκόμαστε στα πλαίσια της ύλης των μαθημάτων μας και ότι επικρατεί μια γενική αποδιοργάνωση που έρχεται να επιτείνει το κλίμα ασυνεννοησίας που διακατέχει τα διαδικτυακά μαθήματα , το οποίο οφείλεται κυρίως στην ανησυχία των μαθητών αλλά και των καθηγητών μας .
Ήδη από πέρυσι η Δευτέρα Λυκείου μια τόσο σημαντική τάξη μας πέρασε εντελώς αδιάφορη καθώς οι περισσότεροι καθηγητές μας δεν ασχολήθηκαν με την τηλεκπαίδευση μας με αποτέλεσμα να μας δημιουργηθούν σοβαρά κενά . Έτσι, προχωρήσαμε στην τρίτη λυκείου δίχως επίγνωση περί τίνος πρόκειται , και πάνω στο σημείο που αρχίσαμε να μπαίνουμε σε φυσιολογικούς ρυθμούς παρεμβάλλεται στον δρόμο μας ξανα μια δεύτερη καραντίνα . Μόνο που αυτή τη φορά το άγχος μας γίνεται ολο και πιο έντονο όχι τόσο γιατί δεν έχουμε προλάβει να καλύψουμε τα κενά της προηγούμενης τάξης όσο για το ότι δεν ξέρουμε αν η επόμενη μέρα θα μας βρει υγιείς .
Πιστεύετε ότι υπό αυτές τις συνθήκες οι συμμαθητές μου και εγώ θα καταφέρουμε να πετύχουμε τους στόχους μας στις ενδοσχολικές και Πανελλήνιες εξετάσεις που πλησιάζουν σε μόλις 6 μήνες , εκ των οποίων παρεμβάλλονται εορταστικές περίοδοι και εθνικές επέτειοι;
Δεν σας ζητάμε τίποτα άλλο παρά μόνο την ενσυναίσθηση σας και τον δέοντα σεβασμό προς τον κόπο όλων μας να επιτύχουμε το καλύτερο που μπορούμε . Σε τέτοιες καταστάσεις απελπισίας ο μαθητής χρειάζεται υποστήριξη απ'το σύστημα , ένα σύστημα που υποτίθεται ότι επικροτεί την μάθηση και την εξέλιξη .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου